Aquí non podemos falar de presenza de vexetación autóctona por canto o dominio correspóndese cunha masa de
matogueira a base de toxos e en menor número xestas. As árbores son de repoboación cun dominio do piñeiral fronte ao omnipresente eucalipto. A vexetación de frondosas autóctonas, encabezadas
polo carballo, non ten presenza salvo por algúns exemplares illados. Outras especies como silvas e fentos están a falarnos da pobreza dos solos e a súa degradación.
Unha vexetación moi pobre que responde a un patrón moi común na franxa costeira de Galicia onde domina a repoboación de piñeiros e eucaliptos ao servizo dunha explotación forestal moi
orientada a industria de celulosa. A matogueira está adaptada a uns solos moi pobres que frecuentemente padeceron a vaga de incendios e os procesos erosivos que provocaron solos moi
delgados con frecuentes afloramentos da rocha nai. Se ben a presenza dunha matogueira a base de toxos, xestas e fentos era imprescindible para a xeración de abono orgánico que mantiña a
fertilidade da escasa superficie útil agraria nun sistema produtivo tradicional de tipo agrogandeiro, hoxe en día esta biomasa xa non ten ese uso.
Unidade Didáctica dirixida ao alumnado de 3º ESO ies Sánchez Cantón, deseñada dentro do marco do Plan Proxecta na temática de Paisaxe e Sustantibilidade